Welke betalingstermijn kan een zzp’er afspreken met zijn klant?

Een zzp’er kan in principe zelf kiezen hoeveel tijd een klant heeft om een factuur te betalen. Wel mag een zzp’er zijn klanten niet altijd onredelijk veel tijd geven om te betalen. Door dit te verbieden, wordt voorkomen dat grote bedrijven lange betalingstermijnen kunnen afdwingen waardoor kleine zzp’ers in moeilijkheden kunnen komen.

Wettelijke betalingstermijn

Wanneer er bij de facturatie tussen bedrijven geen betalingstermijn overeen is gekomen, wil dit niet zeggen dat de klant oneindig veel tijd heeft om te betalen. In zo’n geval geldt de wettelijke betalingstermijn. De wettelijke betalingstermijn bedraagt dertig dagen. Wanneer een klant niet binnen de dertig dagen na ontvangst van de factuur tot betalen overgaat, kan hij in gebreke worden gesteld en moet hij de wettelijke rente of de wettelijke handelsrente betalen.

Net omdat er eerst nog zo’n ingebrekestelling moet volgen en de klant nog even de tijd krijgt om daarop te wachten, is de betalingstermijn in principe nog net iets langer. In de praktijk blijken klanten heel vaak tussen 26 en 33 dagen te wachten om te betalen.

Ten opzichte van particulieren geldt er geen wettelijke betalingstermijn en zijn de algemene voorwaarden of het contract bepalend. Hier kunnen ook heel lange betalingstermijnen overeen worden gekomen.

Afwijken van de wettelijke betalingstermijn

Het is wel degelijk mogelijk om af te wijken van deze wettelijke betalingstermijn, maar daarbij zijn er wel een aantal regels. Deze regels dienen onder meer de kleinere zzp’ers te beschermen tegen de onredelijk lange betalingstermijnen die hen door grote klanten wordt opgedrongen. Daarom mogen zij soms geen lange betalingstermijnen in hun algemene voorwaarden of in hun contracten opnemen.

De Wet tegengaan van onredelijk lange betaaltermijnen geldt per 1 juli 2017. Deze wet legt een maximum van zestig dagen op. Wanneer een afgesproken betalingstermijn meer dan zestig dagen bedraagt, wordt automatisch de wettelijke betalingstermijn van dertig dagen toegepast. Verder zijn andere afspraken wel toegestaan, zoals een betalingstermijn van 45 dagen. Hierop gelden echter talloze uitzonderingen en de regels zijn niet altijd van toepassing. Daarom hebben we hieronder verschillende situaties weergegeven.

Facturatie door een zzp’er aan een zzp’er

Wanneer een zzp’er aan een andere zzp’er of een mkb’er factureert, zijn de regels vrij soepel. Er is dan niet meteen sprake van een sterkere partij. Hier geldt in principe de wettelijke betalingstermijn van dertig dagen. Wanneer de betalingstermijn in de algemene voorwaarden is opgenomen, geldt het maximum van zestig dagen. In een contract kan er alsnog voor een langere betalingstermijn worden gekozen wanneer dit niet kennelijk onbillijk is.

Facturatie door een zzp’er aan een groot bedrijf

Bij facturatie aan grote bedrijven gelden deze uitzonderingen niet en is er altijd sprake van een maximum van zestig dagen. Deze bedrijven zijn soms zo sterk dat ze onredelijk lange betalingstermijnen opdringen en dat wil de wetgever niet.

Wanneer de termijn van zestig dagen overschreden is, zal de betalingstermijn in de praktijk dertig dagen bedragen. Hiervan afwijken is niet mogelijk, ook niet met een contract.

Er is sprake van een groot bedrijf wanneer minstens twee van de drie criteria uit artikel 2:397, lid 1 BW overschreden zijn: (i) activa van meer dan 20 miljoen euro, (ii) netto omzet van meer dan 40 miljoen euro en (iii) meer dan 250 werknemers.

Facturatie aan overheden

Ten aanzien van overheden zoals de gemeente of de waterschappen is eveneens de wettelijke betalingstermijn van dertig dagen van toepassing en geldt er een maximum van dertig dagen (i.p.v. zestig dagen) indien het een en ander in de algemene voorwaarden overeen werd gekomen. Bij een contract kan er dan weer van worden afgeweken indien dit objectief gerechtvaardigd is. Dan geldt er wel een maximale betalingstermijn van zestig dagen. Langer dan zestig dagen vindt de wetgever niet wenselijk. Uiteindelijk heeft de overheid een voorbeeldfunctie en moet de overheid ervoor zorgen dat ondernemers hun facturen tijdig kunnen betalen. Dat is uiteindelijk ook beter voor de economie.