Welke nationale factureringsregels gelden bij leveringen in Europa?

Hoewel er in Europa een aantal eengemaakte regels zijn omtrent de btw en de factureringsregels, gaat het louter om een richtlijn. Zo’n richtlijn legt een bepaald doel vast dat het EU-land moet bereiken, maar elk EU-land kiest zelf de weg die ze bewandelen om dat doel te bereiken. Zo staat er in de richtlijn bijvoorbeeld dat de authenticiteit moet gewaarborgd zijn tot het einde van de bewaartermijn, maar kiest ieder EU-land zelf de verplichte bewaartermijn. Lidstaten kunnen bijvoorbeeld ook de termijn voor periodieke facturen verlengen. Bij grensoverschrijdende leveringen krijg je dan al eens te maken met afwijkende factureringsregels. De vraag stelt zich dan ook welke factureringsregels je daarbij dient te volgen.

Algemene regel

Artikel 219bis, lid 1 van Richtlijn 2006/112/EG van 28 november 2006 van de Raad betreffende het gemeenschappelijke stelsel van belasting over de toegevoegde waarde, zoals vervangen door artikel 1, 2) Richtl. Raad EU nr. 2017/2455, geeft aan dat de factureringsregels gelden die van toepassing zijn in de lidstaat waar de goederenlevering of de dienst geacht wordt te zijn verricht. Met andere woorden wanneer een Nederlands bedrijf in Polen diensten uitvoert, zijn de Poolse factureringregels van toepassing.

Twee uitzonderingen

Op deze algemene regel zijn er wel twee uitzonderingen voorzien. Deze twee uitzonderingen zijn opgenomen onder het tweede lid van bovenstaand artikel 219bis. Het gaat om uitzonderingen met betrekking tot grensoverschrijdende leveringen of diensten waarbij de btw wordt verlegd of diensten of goederen die in de EU niet belastbaar zijn. In dergelijke gevallen gelden de factureringsregels van de lidstaat waar de leverancier de zetel of een vaste inrichting heeft. Een voorbeeld daarvan is de grensoverschrijdende levering van gas of elektriciteit: dan gelden niet de factureringregels van het land van de ontvanger, maar van het land van de leverancier.

Overzicht van de toepasselijke factureringsregels

In een toelichting uitgegeven door DG TAXUD (Directorate-General for Taxation and Customs Union) is een overzicht opgenomen van de verschillende situaties die zich kunnen voordoen. Hieronder is dit overzicht weergegeven. Er is steeds aangegeven of de algemene regel (factureringsregels van de lidstaat waar de goederenlevering of dienst geacht wordt te zijn verricht) of de uitzondering (factureringsregels van de lidstaat waar de leverancier is gevestigd) van toepassing is.